χυτροκλάστης

ὁ, Μ

(για τους ασκητές) αυτός που σπάζει τις χύτρες, που δεν τού χρειάζεται μαγειρεμένο φαγητό.

[ΕΤΥΜΟΛ. < χύτρα + -κλάστης (< κλάστης < κλῶ «σπάζω»), πρβλ. ὀστο-κλάστης].